Eind jaren ’80 vormden zanger Brant Slay en zanger-gitarist Ben Reynolds in Athens, Georgia het Amerikaanse rockduo ‘Chickasaw Mudd Puppies’. Ze werden van bij de opstart begeleid door Michael Stipe, de charismatische frontman van de topformatie ‘R.E.M’. Met Michael Stipe, Willie Dixon en John Keane als producers werden er begin jaren ‘90 twee albums opgenomen: ‘White Dirt” in 1990 en “8 Track Stomp” in 1991.

Maar om nog altijd onduidelijke redenen werd de groep meteen daarna opgedoekt en gingen beide heren hun eigen weg. Na twee decennia op non-actief te hebben gestaan besloot het duo Slay-Reynolds in 2011 om een hernieuwde start voor ‘Chickasaw Mudd Puppies’ te initiëren en met Alan ‘Lumpy Weed’ Cowart van de formatie ‘The Beggar Weeds’ uit Jacksonville een derde groepslid aan de band toe te voegen.

Toch heeft het nog tot dit jaar geduurd vooraleer het trio met een nieuwe plaat op de proppen is gekomen. “Fall Line” heet deze derde schijf van ‘Chickasaw Mudd Puppies’ en ze bevat in totaal dertien tracks die allemaal door de bandleden zelf werden gecomponeerd en ingespeeld, weliswaar met enkele bevriende muzikanten zoals de intro’s insprekende Don Drew, drummer Curtis Crowe, bassist David Labruyere, lap steel- en dobro-speler William Tonks en banjospeler Tom Baker voor extra instrumentale ondersteuning bij enkele opnamen.

Leadzanger Brand Slay speelt zelf op mondharmonica en wasbord terwijl Ben Reynolds naast het zingen ook op gitaren, basgitaar en keyboards speelt en Al Cowart voor het meeste drumwerk en percussie zorgt. De ‘Fall Line’ is een geologische grens die de prehistorische kustgrens van de Atlantische Oceaan markeert en die daarnaast ook de officiële grens is tussen de ‘Piedmont’-regio en de ‘Coastal Plain’-regio van de staat Georgia. De dertien songs op deze plaat werden geïnspireerd en beïnvloed door de verhalen en door de mensen die aan beide zijden van deze ‘Fall Line’ wonen en leven.

De bluesdoordrenkte albumopener “9 Volt” en het door mondharmonicaspel overgoten rocknummer “Florida” krijgt u op de twee bijgaande video’s aangeboden ter kennismaking met de mature bluesrockmuziek van ‘Chickasaw Mudd Puppies’. Veel polijsting kunnen we hier wel niet bespeuren in rauwe ‘straightforward’ rocknummers als “Preacher”, “Roadkill”, “Hands”, “Navigate” of “Flatcar”. Pas bij de bluesballad “Scale” en later ook voor de nummers “Prison” en “Animals” lijkt de voet een heel klein beetje van het gaspedaal genomen te worden.

Maar dat blijkt slechts een korte rustpauze te zijn voor de meteen daaropvolgende stevige rocksongs “Birdsville”, “Florida” en het door bluesy mondharmonicaklanken ingeleide “Smokestack Monkey”. Uiteindelijk is het de vijf minuten durende turbulente slotsong “Little Man” die ons tot bij het einde van dit na vele jaren tot stand gekomen derde album van ‘Chickasaw Mudd Puppies’ zal brengen.

(valsam)